نگرد...نگرد..

جیبامو نگرد

اون چیزی که تو دنبالشی تو مخِ منِ

یه نگاست که نقش می بنده تو چشام

یه تصویری که نمیشه کشید

یه حرفی که نمیشه زد نه که نشه زد

نمیشه شنید شنفتنی نیست

باید حسِش کرد همین

بهترین وقتشم همین الانِ که پیشم

مث حرفام آشنا ولی عجیب

ساده است ولی عمیق

مثِ غم تنها کیلیشه ی زندگیِ من

یه غم تکراریِ تلخ گفتم باهاش بخونم

شاید همو بشناسیم یکم

من یه فکرم نه فقط خواننده

فرزند امروزم از جنسِ آینده

تو نمیخواد مشکلو بگی

من خودِ اون مشکلِ لعنتیم که دهن واکرده

من نه قهرمانتم نه صداتم

نه تشنه ی اشکای روی گونه هاتم

به دنیایِ من بیا من اون سیبی ام که تو هنوز گاز نزدی آدم

ببین چشماتو ببند یه لحظه می بینی من اینجام

تو منو ساختی تو مغزت واسه تغییر واسه افتادن یه اتفاق

یه شک یه تردید می بینی من دقیقا همونجاییم که توش باید جنگید

جایی که راه هست ولی باز نیست

جایی که تو جنگ خودت با خودتو باختی

تو جنس کیو می فروشی تویِ ویترینی که ساختی

تو چی هستی چی می خوای چی میگی

این مهمِ تو دنیارو چی دیدی

اگه از سرت بیرونت کردنم

اگه خشک شدم کندنم سپردنم به باغ

تو منو بخاطرِ تفاوتم درک کنم

جایِ اینکه منو واسه شباهتم بخوای

من یه فکرم نه فقط خواننده

فرزند امروزم از جنسِ آینده

تو نمیخواد مشکلو بگی

من خودِ اون مشکلِ لعنتیم که دهن واکرده

من نه قهرمانتم نه صداتم

نه تشنه ی اشکای روی گونه هاتم

بارون شدم دونه دونه ریختم

چتر خریدی منو پس زدی

هرچند سوختم ولی ساختم

من از اون شکلا می خواستم

که توی آسمون آبی شهرِ من ابرها می ساختن

هنوزم می خوام صدام بزن هروقت باشه میام

قرارمون همین جا توی عمق فاجعه تویِ مغزت

دقیقا همون ساعتی که شب میزنه تو سرماه که نتابه

ولی می تابه اون ، اونجوری که میخواد

چیه چته؟ چرا اینجوری نگام می کنی ها؟

جایِ اینکه فکرکنی کیم گوش بده چی میگم بهت

تا حالا از خودت پرسیدی من مخالفِ چیم؟

من مخالفِ یه فکرم یه فکر

که به زندگی تو میده شکل

یه فکر که نوع نگاهِ تورو به دنیا می سازه

بهت حق میده تحمیلش بکنی بهم

من نه قهرمانتم نه صداتم

نه تشنه ی اشکای روی گونه هاتم

به دنیایِ من بیا من اون سیبی ام که تو هنوز گاز نزدی آدم